Soms zit het mee, soms zit het verrekes tegen…. 

Bijna een jaar geleden heb ik een borstamputatie gehad. Hierbij is meteen een tijdelijke prothese geplaatst voor reconstructie met lichaamseigenweefsel. Deze heeft me veel pijn en ellende bezorgd. Twee weken geleden eindelijk de hersteloperatie! Van mijn buik hebben ze een nieuwe borst gemaakt. Bij 97% gaat een Deep-operatie (van zo’n 8 uur) goed, maar helaas behoor ik bij die 3%…. Na een week kreeg ik afstootverschijnselen (doorbloeding niet goed). Nog zuurstoftherapie gehad om de doorbloeding weer op gang te krijgen, maar heeft niet meer geholpen. Ik werd met de dag lamlendiger (bloedvergiftiging) en daarom moest vandaag alles weer verwijderd worden. Ik vind het echt k*t dat het niet gelukt is. Pijn en emoties komen wel weer goed.

Ik ben er open over. Hoe dubbel is het als je gisteren, na bijna jaar van ellende, de vandaag de oproep voor bevolkingsonderzoek krijgt. Ik was er op tijd bij! Ik ben de eerste niet en zal helaas de laatste niet zijn. Voor mij: the only way is up!


Wat een pech… Nieuwe borst weer weg… :-(