Ik ben jarig!

Raar… Geen feestje, geen familie, geen vrienden, geen collega’s op mijn thuiswerkplek, geen etentje bij de Bel, zelfs geen blokjes-verjaardag…

Zo, genoeg gezeurd, het is zoals het is! Ik kan me er heel druk overmaken, maar daar heb ik alleen mezelf mee. Blue-Monday 🥶 zit er namelijk al op, dus deze dinsdag is een perfecte dag om jarig te zijn! 😃

ps: Met zo’n snapchat-filter zie ik er nog best (perfect) feestelijk uit! Hahaha! 😊🤪

3 jaar geleden werd ik 50! Knalfeest gegeven, met een terugblik op 50 jaar Pascale, ongelooflijk maar waar, 50 redenen voor een feestje. Ik was zó klaar met de scheiding en het baggere herstel van schildklieroperatie. Door de levensbedreigende ziekte op 15-jarige leeftijd heb ik puberteit overgeslagen. Ik vond dat ik mijn portie wel gehad had! Kei hard geroepen: “50! Dit wordt mijn jaar! Ik ga nú puberen!” Bijna rebels, opstandig. Uhhh…. Zoiets zeg (roep) ik nooit meer…. 🥴

Nu 3 jaar later, ben ik toch weer een “paar” imperfecties rijker… Maar still alive and kicking! Ik doe geen voorspellingen meer naar toekomst. Wat gezondheid betreft negeer ik mijn onderbuikgevoel, want leven met angst is geen leven! 🙏🍀 Leef in het hier én nu, zonder al te zweverig te worden! Yesterday is history, tomorrow is mystery, today is a gift! En laat ik vandaag nog jarig zijn ook, geweldig toch? 🎁 🎉🎈😊

19 jaar geleden op 19 januari belde mijn vader ‘s morgens om 9 uur. Hij was de dag ervoor uit het ziekenhuis thuisgekomen. Het telefoontje was kort, zwak én liefdevol… “Proficiat meidje, ik kom vandaag nog niet, maar ons mam komt vanmiddag even en ik zie je van de week wel”. Achteraf was dit de allerlaatste keer dat ik hem gesproken had, 2 dagen later overleed hij… 😢


Dus elk jaar op mijn verjaardag, neem ik ‘s morgens om 9 uur even een “ons pap-meidje-momentje” ✨😘

Ook ben ik op mijn verjaardag altijd beetje euforisch, net een klein kind, een blije gup. En daar is niks mis mee, om “het kind in mij” te voelen. Zorgeloos en vrij. Heerlijk! 🥰

Ik ben gewoon blij met wéér een jaartje erbij! 🥳

Lief klein Pascalleke…

“Normaal” zouden we het vieren bij “de Bel”! 🔔 We zijn kind aan huis daar, behoren bijna bij het interieur. Wij hebben altijd een goeie smoes om wat te vieren: omdat er ééntje jarig is, omdat de zon schijnt, omdat ik op woensdag vrij ben, omdat het weekend is, omdat ik geen zin heb om te koken, omdat we stuk gefietst hebben, omdat de Belplank én nacho’s er zo lekker zijn, omdat we examens gehaald hebben, omdat we een goeie uitslag hebben, en…, en…, en…


Maar ja, nu is alles anders dan “normaal” en óók ik ontkom niet aan een coronaproof-verjaardag. Lang leve het mobiele netwerk! Haha. 📱💻😉
Mijn Coronaproof-verjaardag = 2 gasten. De keuze is niet moeilijk: mijn 2 lieve dochters Elske en Irene! Ik hoef niet te koken zeggen ze… Krijg ik dan toch die Bel-plank en nacho’s?
Vandaag is mijn dag en ik ga ervan genieten, met een big smile 😁