Door alle life-events van afgelopen jaren heb ik hulp van een psycholoog. Ze vond dat het tijd werd dat ik eens wat meer voor mezelf zou gaan zorgen en vooral, nu ik zelf wat “hulpbehoevender” ben, ook de hulp van andere mag aanvaarden. En dat is zo tegen mijn gevoel in! 😔 Zij raadde me aan een boek te lezen: “Als hij maar gelukkig is”. Ik ben na een paar hoofdstukken gestopt, té veel herkenning en héél confronterend… Een echte eye-opener. Niet alleen wat betreft mijn getrouwde leventje, maar ook in het dagelijks leven, op mijn werk, bij mijn gezin en, en, en… NEE komt in mijn woordenboek niet voor. Als álle andere maar gelukkig zijn! Of ik mezelf daarmee te kort heb gedaan? Denk het niet, ik ben nu eenmaal dat zorgzame typetje, that’s me! 😊

In 2007 zijn we weer in Dommelen gaan wonen en werd Irene gevraagd of ze bij de Jeugdraad wilde. Ze heeft het daar ver geschopt en is zelfs “Jeugdprins” geweest. Ik ben écht een trotse moeder! 🥰


Jeugdprins Irene: “Ben je dik, dun, groot of klein? In Brouwersgat is het altijd fijn!”

In die tijd ben ik ook hand- en spandiensten bij de Pintenwippers gaan doen. Op de achtergrond…. Bij de jeugdcommissie en carnavalskrant de Foeperpot (nu Brouwersgatse Glozzie) Vele vrij uurtjes van september tot de deadline met kerst aan het “foeperen”. We hadden zelf het werkwoord foeperen: ik foeper, maar ook foeperstress én uitgefoeperd als hij eindelijk bij de drukker lag. Deze perfectionist was niet gauw tevreden…😖


Klein gedeelte van het resultaat “foeperen”! 😊

Dommelsche Bierbrouwerij van Brouwersgat. Schilders met dyslexie of…. ??? 🤥🤣😇🤡
Sorry Joost…

De maandagochtend is de jaarlijkse bijeenkomst van de drie prinselijke gezelschappen van Groot Valkenswaard in de Dommelsche Bierbrouwerij. En een van de tradities met Carnaval is het uitreiken van onderscheidingen. Zo heeft de brouwerij: “De Mevrouw Miep-penning”.

De Mevrouw Miep-penning is een erepenning voor de carnavalsvierder die carnaval carnaval maakt, door zelf op de achtergrond te blijven. Maar waardoor andere carnavalsvierders kunnen stralen. De onderscheiding is vernoemd naar Miep Snieders, echtgenote van de legendarische brouwer Frans Snieders. Mevrouw Miep, zoals ze werd genoemd, stond bekend als moeder van de brouwerij. Personeelsleden konden altijd een beroep op haar doen, of het nu was om hun verhaal kwijt te kunnen of een pleister te plakken, mevrouw Miep was er altijd. Een mooi verhaal is dat ze zelf een tap in huis had, waarvan ze elke vrijdagmiddag de leiding liet schoonmaken door een medewerker van de Brouwerij. Daarna dronk ze een halve liter bier en rookte ze een grote sigaar. Dat was haar beloning voor een week werken, meer had ze niet nodig.

Drie jaar geleden alweer… De Burgemeester en Opperpintenwipper Joost houden een hele voordracht over de uitreiking van de Mevrouw Miep-penning. Ik niks in de gaten. Als je eenmaal naar de wc gaat, dan blijf je lopen… Dus op mijn gemak naar de plee! 🚽😏 Toen ik terug kwam hadden ze het over dat de voornaam ook werd gebruikt om “druk” aan te geven, onlangs 50 geworden, 2 mooie dochters…. Toen viel het kwartje… Shit, ze hebben het over mij! Kan ik nog me nog verstoppen? Nope! In plaats van veilig op de achtergrond, naar vól in de picture! Overrompeld, sprakeloos, maar ook zeer vereerd heb ik de onderscheiding, sigaar én de halve liter bier in ontvangst genomen. 🏅🍺😊


Lees hier het krantenartikel 😊

Helaas heb ik laatste jaren niks voor de vereniging kunnen doen. Voelt als stoppen op het hoogtepunt, met schuldgevoel… Voor mij voelt deze mooie onderscheiding niet alleen voor het “achtergrondwerk” voor de vereniging, maar voor álles wat ik voor andere kan doen. Als ik dan een compliment kreeg, dan wist ik het ook wel te ontkrachten… Duh! Daar ben ik nu wél in gegroeid! De kracht van complimenten. Ik neem een compliment aan en geniet er ook van. En zorgen blijf ik, óók voor mezelf. Op de achtergrond, zoals Mevrouw Miep 😊


Imperfecte foto… 😳
Helaas geen 45 foto’s waar ik de meest perfecte uit kon kiezen… Gevalletje: Perfectly Imperfect!