Ik ben moe, niet lui, maar extreem moe…
Vermoeidheid vanaf mijn tenen tot in de gespeten haarpunten. (Zelfs té moe om afspraak voor kapper te maken) Té moe om een blog te schrijven… Mijn voorgaande blogs hebben me ook positieve energie gegeven door “het” met een wat luchtige humor van me af te schrijven. Win-win!
Dus… een blog over mijn chronische vermoeidheid. Zucht… 🥱😴

Ik heb deze periodes van extreme vermoeidheid al járen en heb daarom een jaar of 10 geleden een vermoeidheid-onderzoek gehad in Radboud Ziekenhuis in Nijmegen. Late-termijn-effect van chemo en bestraling van ziekte van Hodgkin (lymfeklier kanker), verminderde longinhoud, doe daar nog een schepje stresskip en perfectionisme bovenop en de stempel CVS (Chronisch Vermoeidheid Syndroom) is een feit. 😬
Door tips en tricks had ik die vermoeiende periodes redelijk goed onder controle. Helaas door de vele life-events van de laatste jaren: operaties, burn-out, thuiswerken, corona-moe, onrust, brakke nachten, winterdip, en en en… zijn er veel “triggers”, waardoor die chronische vermoeidheid behoorlijk met me aan de haal gaat… Diepe zucht! 😔

Ik zit nóg steeds ik een opbouwfase en “werk” nu ál 16 uur per week. Ik doe dat vanwege Corona thuis, helaas! Met steeds meer moeite, zo saai… Ik mis mijn collega’s én ook de sociale contacten. Geen inklokken, geen beeldbellen. Eigen verantwoordelijkheid. Mijn doel is 4 dagen, 4 uur. Als ik weer zo’n brakke nacht heb gehad, begint mijn werkdag ook vaak wat later. Of helemaal niet en dan de volgende dagen erop 6 uur of 2 uur ‘s middags en ‘s avonds nog eens 2 uur, of 1 uur ‘s morgens en dan… Kortom, totaal geen structuur!

Laatste weken had ik de structuur er best goed inzitten. In plaats van in de woonkamer met alle leuke afleidingen, naar de een werkplek op zolder. Minder afleiding is beter voor de concentratie! Maar wel saai! De koffiepauze mag wél beneden, gezellig “met mijn uppie’s”, haha!


Mijn “werkplek” op zolder.

Na inspanning, volgt ontspanning! Ook (bijna) elke dag een wandeling, goed voor vitamine D, conditie én de Corona-kilo’s… 🤨 Balans, structuur, humeur én vermoeidheid zijn beter onder controle! Trots op me zelf! 💪🏼😊

Tot vorige week… Ik had een uitdaging: update van ons magazine. Ik dacht dat klusje even te klaren, makkie en ik heb me er met volle 400% op gestort, terwijl ik maar 33% energie heb… Ipv van 16 uur, 32 achter mijn laptop. Voor andere is 32 uur “peanuts” en werken wel meer dan 80 uur in de week… Bij mij “werkt” dat iets anders: 32 uur concentratie is topsport! Hoe ga ik die pagina’s vullen en laat ik ze er ook nog perfect uitgelijnd uitzien? Da’s het stukje creativiteit en dat groeit, vooral ‘s nachts tijdens brakke nachten, duh… In feite “werk” ik dus ook 80+ uur! 😳

Ik wil het afhebben, maak lange dagen, het wandelen schiet er bij in… Totale dis-balans. Vrijdagmiddag laptop dicht gedaan, niet klaar, “mijn” deadline niet gehaald, de lat voor mezelf weer té hoog gelegd… Het hele weekend kapot geweest. Maandag niet veel beter en heeft Elske me voor een wandeling meegesleurd naar ’t Heike en daarna thuis mijn laptop verstopt: verplicht rust! Het heeft me goed gedaan! Dankjewel Elske 😘 En Irene bedankt voor het terugvinden van mijn laptop! 😜

Mijn chronische vermoeidheid is NIET werk-gerelateerd. Al lijkt dit misschien nu met die voorbeeld. Ik heb juist een super fijne werkgever en leuke collega’s en ik ben hun ontzettend dankbaar voor hun steun én geduld. Het is mijn valkuil door er met veel “overdrive” in te gaan, terwijl mijn lijf nog “in reverse” zit. Ik voel nu weer hoe belangrijk het is om me aan balans en structuur te houden. Een vermoeiend leermoment. Ik wil het altijd perfect doen, terwijl niet perfect ook goed is. Ik moet mijn beperkingen accepteren en ermee om leren gaan. Toch weer een gevalletje: Perfectly Imperfect 😊

Vanmorgen was het magazine toch klaar! Yeah! En mijn blog nu ook. Dit geeft beide weer positieve energie! Dus ik nu kan weer gaan wandelen of… lekker niks doen! Gewoon omdat dat het kan én ook mag!

Ps: Zin om een keer mee te wandelen? Laat het me weten. Met zijn 2 altijd leuker, dan “met mijn uppie”! 😃🌳🥾🥾