Ken je dat tv-programma: Just Tattoo of Us? In dat programma geven bro’s, besties, familieleden en koppels elkaar de meest vreselijke, shockerende, weerzinwekkende of heel soms ook lieve tattoo. En die krijgen ze pas te zien als de inkt opgedroogd is… Een permanente herinnering op het lichaam! Houden die relaties stand of zijn ze voorgoed verpest? 😨

Tattoos zijn (meestal) een weloverwogen keuze. Sommige vinden zo’n onuitwisbaar plakplaatje op het lijf maar niks, ze hebben geen tattoo nodig om een herinnering of moment in stand te houden. Ze plaatsen misschien wel een boompje, dragen een sieraad of hebben gewoon een mooie foto. Prima! Iedereen doet iets op zijn/haar eigen manier, áls ze daar behoefte aan hebben.

Zo hebben Elske, Irene en ik paar maanden geleden dezelfde tattoo laten zetten, niet omdat ik ze anders vergeet haha…😜, maar om de waardevolle band die we samen hebben “te vereeuwigen”, een moeder-dochters-tattoo.


En dat smaakt naar meer!! Sorry mam… Dit hoort óók bij mijn puberen, tegen de mening mijn moedertje ingaan! HVJ mam! 😉😘
Ik wilde al langer een een betekenisvolle tattoo, waar ik de kracht uit kan halen en de ellende periode van afgelopen jaren achter me kan laten. Maar wat? En het is zóveel ellende geweest, dat het meteen een hele sleeve kan worden! 😜

Toen stuurde Elske me deze actie van Blackbear Ink door, waarop ik meteen gereageerd heb.

Hoi BlackBear Ink, hoi Kevin,

Hier ben ik! Jullie zoeken mij! 😊

Wat is dat letterlijk een mooie “op het lijf getekende” actie! Het heeft me de laatste 5 jaar inderdaad “een bietje” tegengezeten: onverwachte scheiding, onverwacht ontslag, verhuizing, 2x borstkanker, 6 operaties in 2,5 jaar tijd met ernstige complicaties, burn-out, en…, en…, en… Gelukkig gaat het nu goed, ik kan én durf ook weer vooruit te kijken! Ik heb hard gewerkt aan mijn herstel en ben trots op wat ik bereikt heb. Hoe gaaf zou het zijn, als ik deze k*t periode ook symbolisch kan afsluiten met een tattoo met een waardevolle betekenis? Héél gaaf!

Mijn verhaal:

Ik ben een onzeker meisje van 15 jaar als ik (37 jaar geleden) onder narcose een simpele biopsie moet ondergaan. Maar het gaat gruwelijk mis… Ik word “wonder boven wonder” toch wakker van een flinke operatie, met een slagaderlijke bloeding en heel veel complicaties. Ik heb een heel groot litteken over mijn hals en borstkas met lelijke hechtingen, omdat ze dachten dat ik het toch niet zou halen…. Ik haal het wel! 💪🏼 Er volgt nog een lange periode van misselijk makende chemo en bestraling. Ik was aan het overleven i.p.v. puberen…

Maar dat litteken… 🥺 Breed, lelijk, groot én zichtbaar aanwezig. Als ik andere dames zie met een mooie decolleté, dan denk ik altijd “waar is hun litteken?” Het hoort zo bij mij, dat ik het bij andere dames “mis”. Stom! Mijn mind-fuck! 

De afgelopen 2,5 jaar heb ik weer een “bietje” pech gehad, 2 x borstkanker, 6 operaties met wederom flinke complicaties en zeer slechte wondgenezing. Waarschijnlijk is de slechte wondgenezing een late-termijn-effect van de chemo en bestraling van 37 jaar geleden… Én bedankt! Van mijn buik hadden ze een nieuwe borst gemaakt. Een litteken van heup tot heup en ik heb brede heupen hoor! 😜 Bij 97% gaat een Deep-operatie (van zo’n 8 uur) goed, maar helaas behoor ik bij die 3%…. De nieuwe borst wordt afgestoten en krijg ik ernstige wondontstekingen, waardoor de littekens nog lelijker worden. Dus helaas nog steeds maar één borst… Maar wel een héle platte buik! “Elk nadeel heb se voordeel”, toch? Positief blijven! 

“Zoals jij de laatste jaren met alle tegenslagen bent omgegaan en het elke keer weer positief hebt doorgepakt is zó krachtig! Jouw verhaal zou een succesverhaal kunnen zijn voor in een blad en andere inspireren.”: zei mijn psycholoog. Hierdoor is het idee van een eigen website met blogs ontstaan. Door “het” luchtig van me af te schrijven, ga ik zelf positiever omdenken over mijn “tegenslagen” en hersenspinsels. En als ik daarnaast nog andere kan inspireren met mijn positieve blogs dan is dat mooi: Win-Win! 

Ik vind het dus niet erg om mijn verhaal te delen, andere was ik er ook geen blogs over gaan schrijven! Om dat voor de camera te doen, da’s meteen een hele mooie uitdaging voor mij! Ook soort van Win-Win! 
Ik vind de tattoos van Kevin heel erg mooi en ik zou het vet vinden als hij er speciaal voor mij een kan ontwerpen. Ik durf hem dan ook de complete creatieve vrijheid te geven. Graag op een plek waar ik hem zelf goed kan zien (dus niet op mijn rug). Ik laat me daarom ook graag adviseren over de plaats en grootte.

7 juli is geen probleem! Zal ik het vast in mijn agenda zetten?  😉

Zo! Heb ik jullie aandacht nog? Dat was een lang verhaal, misschien voor vele een herhaling… 😜
Mijn verhaal heeft bij BlackBear Ink wél indruk gemaakt en ze hebben me geselecteerd! 😁 Heel spannend, ook soort van “de controle loslaten” en hopen dat Kevin een tattoo ontwerpt die bij mijn verhaal past én ik zelf ook mooi vind! Geen verschrikkelijke versie van: Just Tattoo of Us… 😬

7 juli: Tattoo-day! Spannend! 😁



In de actie werd ook gevraagd of je je levensverhaal voor camera wilde vertellen… Én zenuwachtig dat ik was, da’s toch wel next-level vergeleken bij mijn veilige blogs! Na het interview werd de tattoo gezet door Kevin. Ik vind het ontwerp zó vet, het verteld écht mijn levensverhaal en ik kan er de kracht en positiviteit in zien om door te gaan! Zo mooi gedaan! Ik ben er héél vrêêt mee!

Als klap op de vuurpijl werd er door singer-songwriter Glenn Foreman ook nog een mooi lied over mijn levensverhaal geschreven én gezongen voor camera! Zooooo mooi! Het grappige is dat Glenn de zoon is van mijn oud-collega Tony en ik zelfs bij Glenn op kraamvisite geweest ben! Haha!

Het was een hele mooie, leuke, spannende dankbare, emotionele dag! Ik ben Glenn en Kevin enorm dankbaar voor hun mooie “werk”! Ook heel fijn dat mijn supporters Elske en Irene erbij waren.😘😘
Ik hoop dat ze van al dat beeldmateriaal een mooie compilatie kunnen maken. Just a perfect day, a perfect tattoo and a perfect song! Niks imperfects aan dit keer! Ja… misschien die rooie kop van de zenuwen dan, misschien kunnen ze die nog wat blurren… 😊😉😜

Ps: Zo gauw ik een link van het filmpje heb, dan zal ik hem wel posten! 👍😊

De waardevolle betekenis van mijn vette tattoo:



Bovenaan staat mijn hart, dat klopt en blijf ondanks alles krachtig én shinen. De dikke rand van het hart is om mijn grenzen te bewaken (burn-out). Het rondje in het hart is de borst die ik nog wél heb en de grillige strepen in het hart, staan voor mijn “leeftekens”. De bergen staan voor de pieken en dalen in mijn leven, met wat mistige onzekerheden, maar met de krachtige zon erboven. De wijzerplaat eromheen staat voor de tijd, verleden, heden én toekomst, hoogtijd om te gaan puberen! De halve vlinder om er steeds in te blijven geloven, dat ik ooit een mooie vlinder zal zijn, door de groei/vooruitgang en het positieve te blijven zien. Prachtig toch? ☀️🦋😊